Een ode aan mijn allerliefste vriendinnetjes
Een week vol drama, frustraties en stress, waarvan m'n haren inmiddels letterlijk uitvallen! :-S
:-(( Geen leuk week-blog en daarom in de plaats:
Een ode aan mijn allerliefste vriendinnetjes
Tot nu toe eigenlijk geen echte heimwee gehad, maar nu, na vijf maanden, en het heerlijke gevoel van mijn lieve, warme, vrolijke, actieve en oprechte familie om mij heen, (en een rot gevoel dat het
maar blijft botsen met m'n schoonouders), mis in al mijn geweldige vrienden en mijn leventje in Utrecht. Ik heb voor het eerst weer het afscheidsboekje van m'n vriendinnen gelezen, alle
herinneringen, super lieve woorden en bewondering die ze uiten: de tranen rollen over mijn wangen. En uit de grond van mijn hart: Wat mis ik jullie allemaal!
Het liefst was ik met mijn familie mee terug naar Nederland gegaan voor een weekendje. Lekker met al m'n vriendinnen op een boot door de Utrechtse grachten, zonnetje op ons hoofd, muziekje aan, met
z'n allen picknicken in het groene Wilhelminapark-gras. Kletsen, lachen, huilen en vooral heeel veel lol hebben tot de late uurtjes.
Home comes to our home
Na een chill ochtend en heerlijk ontbijt heb ik iedereen langs m'n Ulpan en de boulevard genomen. We wilden bij de oude haven een open tour bus nemen, maar helaas was die net kapot. Iedereen was nog lekker suf, en natuurlijk wilde ik dat lekker zo laten, zodat iedereen een beetje kon opladen voor het strak geplande weekend. Ishay en ik hebben weken zitten puzzelen wat de beste volgorde zou zijn en hoe we zo veel mogelijk konden doen & zien. 's Middags heeft Ishay de huurauto alvast opgehaald en zijn we met z'n allen naar Herzelia gegaan, waar we bij een van onze favoriete visrestaurants hebben gesmuld van alle hapjes en seafood. Uiteraard lekker buiten, met de zon die in de zee zakt, achter alle jachten.
Vrijdag 6 uur op. Pap & mam slapen in ons bed, Sam & Andrea op een matras in m'n atelier en Ishay & ik op de twee banken in de woonkamer. We hebben onze hike & camp spullen gepakt, ons in de volle auto gepropt en nog voor 7'en waren we op stap! Het begin van een zeer gesmeerd & goedlopend team. Met een tussenstop bij het monestry of the silence, Abbaye de Latroun, zijn we naar de Daraje Clifs gegaan vlakbij het noordelijke gedeelte van de Dode Zee. Onze eerste dagtocht en direct de meeste pittige en leukste van allemaal (in my opinion!). Ieder met een camel-bag op de rug, nog liters extra water, eten en natuurlijk touwen, zijn we om 9 uur gaan lopen. Ishay & ik hadden deze tocht al een keer eerder gedaan, toen deden we er zo'n 4 uur over. Deze winter had het iets meer geregend en pakte de tocht íetsss anders uit dan we gepland hadden! :-D Zie video en foto's! Je begint de trek door een mooie canyon langzaam naar beneden af te dalen, echt een práchtig uitzicht!! Beneden in de klif aangekomen begint het pas écht :-D Er waren wel vier keer zo veel water-pools waar we doorheen moesten en ook een stuk dieper! Tassen boven ons hoofd dus; zwaar!! En vaak zelfs met touwen vier-vijf meter een klif af 'lopen/abseilen' en dan in het super-gore water plonsen (stínkend van de dode dieren, etc), en dan proberen met een droge zware tas boven je hoofd de overkant te halen! Ik hou hiervan, superrrr cool en uitdagend, want er is geen weg terug!! Alleen een ladder vanuit een rescue helikopter zou je kunnen redden.. Uiteraard hadden we een heerlijke lunch stop tussendoor en waren sommige watertjes ook 'schoon' en verfrissend. Elke keer dachten we de laatse opstakels gehad te hebben, tot er weer een kwam, het gíng maar door. Uiteindelijk waren we allen best moe. Je moet je goed concentreren, want je wil natuurlijk niet van de rotsen storten, maar bovendien duurde de tocht véél langer dan verwacht! Voor Andrea was dit haar eerste extreme-hiking trip, maar ze ging door als Indiana Jones. Andrea en mama werden pro's in bibs-glijden. En ook papa, Sam en Ishay waren aan het genieten. We waren om iets van 4-5 uur 's middags bij het einde, éindelijk!! Het rescue team stond al klaar, want er waren nog heel wat jongeren die achter ons zaten. Na alle details gegeven te hebben over hun positie, of ze nog water hebben, etc, is Ishay gaan liften om de auto van boven op te halen en zijn we met z'n allen direct naar onze kampeerplek gereden. Inmiddels was het donker, iedereen was moe, bezweet, vies en hongerig. In de wind storm hebben we onze tenten opgezet met grote stenen erin zodat ze niet wegwaaiden. Papa en mama sliepen in de open lucht. We hebben heerlijk steaks, hamburgers, worstjes en aardappels gegeten van de bbq.
Na een slapeloze nacht van klapperende tentzeilen en zandstorm, zijn we om 4.30 opgestaan om Masada te beklimmen. Ishay's vader Chaim vergezelde ons en via de 'snake-trail' zijn we steil omhoog
geklommen, waar we de ruïnes hebben bekeken en ontbeten hebben bij zonsopkomst met uitzicht over de Dode Zee valei.
Verder hebben we die dag nog gedreven in de Dode Zee, een 'spa' genomen in hete (zwavel)waterbronnen en dode zee modder en zijn we naar Ein Gedi gegaan. Een geweldig mooi natuurreservaat van de
water bron Ein Gedi, met heerlijk helder zoetwater waar we ons even goed hebben kunnen wassen; een verademing na twee lange vieze dagen in 45C! Er zijn verschillende watervallen en pools, écht een
paradijs vol chill plekjes.
Na afscheid genomen te hebben van Chaim, zijn we met z'n 6'en nog naar Kibutz Eind Gedi gegaan, waar een mooie groene botanical garden is vol kleurige bloemen en aparte planten (midden in de
dor-droge woestijn dus!!). Voldaan zijn we aan het eind van de middag naar het noorden gereden, een geheel ander landschap, waar we onze tent hebben opgezet in het Yehudiya reserve.
Normaal gesproken zijn hier ook douches, waar we enorm naar uitkeken (stof uit ons haren wassen!), maar helaas waren ze die net aan het renoveren. Wassen bij een klein kraantje dus, ook heerlijk verfrissend!Na een heerlijk avondmaal bij ons kampvuur, zijn we bij het gebrul van kayoties and jakhalzen in slaap gevallen.
Zondag zijn we rustig opgestaan. We waren van plan de Yehudiya trail te lopen, maar helaas waren daar een jaar geleden in een verschuiving grote stenen naar beneden gekomen, waardoor het trail
onbegaanbaar is geworden en de hellingen instabiel waren geworden. In plaats daarvan hebben we dus de Uper Zavitan trail gedaan, nieuw voor mij en ook super mooi! Een makkelijke (voornamelijk
vlakke) wandeling, tussen de bloeiende bomen, rotsig vulkaan landschap en met heerlijk frisse zoetwater watervallen waar we in gezwommen hebben. Genieten!!
We zijn ook nog naar de Hexagon pools gegaan, bier & snack gehad bij de bierbrouwerij 'Bazelet' en hebben adelaars gespot in het Gamla reservaat.
Vanuit het noorden zijn we in twee uur teruggereden naar huis, auto uitgepakt, voor het eerst weer gedoucht! en met de auto naar Jaffo gegaan, waar we de zon in de zee hebben zien zakken, een wens hebben gedaan op de wishing bridge en lekker veel hebben gegeven bij een van onze favoriete Arabische restaurantjes. Smullen! En heerlijk om weer in een 'normaal' bed in slaap te vallen :-D
Maandag ochtend is Ishay weer naar z'n werk gegaan (hij had zo. vrij genomen), ik naar de Ulpan en de rest met de bus naar Jeruzalem. Gelukkig had ik niet ál te veel gemist, maar na 4 nachten
nauwelijks slapen en overdag super actief zijn, viel ik nu bijna in slaap bij het zitten luisteren naar alle nieuwe grammatica! Thuis ben ik daarom direct met een grote opruiming en schoonmaak
begonnen. Onze boom een beetje bijgesnoeid en alle kamers weer goed begaanbaar gemaakt, schoongemaakt & gesopt. Ishay is optijd thuisgekomen, zodat we vanaf 6 uur samen in de keuken alle
voorbereidingen konden doen voor het food festival op zijn werk de volgende dag. Ishay is (dé) aangewezen (persoon) voor alle activiteiten binnen hun Comverse team. Dit keer dus een food festival
ivm Shavuot. Ieder team heeft een stand en maakt hapjes van een bepaald land/thema. Ishay had natuurlijk Nederland gekozen en we hebben vorige week dan ook een molen gemaakt, en op z'n werk heeft
hij nog Amsterdamse huisjes uit enorm grote houten platen gezaagd & beschilderd. Mama had grote inkopen gedaan in NL en allerlei NL-versieringen meegenomen én alle ingrediënten voor poffertjes,
speculaas en oliebollen (die in deze tijd natuurlijk nergens te krijgen zijn, maar na alle supermarkten afgegaan te zijn, toevallig nog in een uitverkoopbak vond). Ook de Nederlandse Ambassade in
TLV heeft Ishay allerlei posters en vlaggen uitgeleend. Dus wij hebben tot laat in de avond honderden poffertjes staan bakken en 118 oliebollen. Ik kon geen oliebol meer zien, pff, en heb daarna
maar een heerlijk bad genomen, maar nóg zit er een olie-lucht in m'n neus. ;-) We hebben nog wat mooie teaser-kaartjes gemaakt voor de jury etc en eindelijk weer in een bed geslapen,
heerlijk!
Ishay is om 4 uur alvast naar z'n werk gegaan voor alle last-minute voorbereidingen en ik heb de foto's gezien: het zag er echt súper mooi en impressive uit! En (het kon haast niet anders) gelukkig
is al het werk niet voor niets geweest, want Ishay's team had de beste presentatie & hapjes en dus gewonnen!!
Het was fijn om 's avonds lekker samen te zijn. Eindelijk alle stress van plannen en events achter ons, én natuurlijk gezond. We hebben het hele hoofdstuk samen kunnen afsluiten en lekker gebeachball't op het strand en gezwommen in zee, samen met de rode zon.
Woensdag kwamen de vier terug uit Jeruzalem en hebben we hele mooie (nieuwe) bordjes gekregen van papa en mama. Bordjes waar wij in Rwanda altijd van hadden gegeten, super leuk dus en mooie herinnering! Sam&Andrea hebben een heerlijk kaviaar voorafje voor ons gemaakt, waarna ik vis en sla etc heb klaargemaakt. Na het eten hebben we Ishay's event foto's bewonderd en gelachten bij de filmpjes die ik tijdens het weekend had gemaakt en inmiddels had geedit.
The wedding dress!
Donderdag heerlijk wakker geworden en na een verfrissende douche vond ik het tijd om maar eens te gaan kijken naar een jurk voor dé dag! Behalve de 'kleur' had ik geen idee wat ik zocht. Op Dizzinghof zijn een hoop mooie trouwwinkels en boutique'jes, aangezien dat om de hoek is ben ik daar eerst maar eens langs gegaan. Halverwege is Xiomara meegegaan, een Spaans vriendinnetje van de Ulpan, net zo down to earth als ik. En eigenlijk was het al snel raak!Ik schok wel een beetje, want ik dacht dat ik me gewoon ging oriënteren, maar binnen een uur had ik het te pakken, 'kon dat wel zo snel, moet ik niet verder kijken?!'. Maar nee, dit was het gewoon! Niets weken zoeken, passen, etc. Tóp! (hoewel ik een weekje shoppen natuurlijk helemaal niet erg had gevonden, haha).
Voldaan, happy en enigszins verbaasd zijn we thuis even wat gaan drinken, lunchen en omgekleed voor da beach. Omdat donderdag nog nét doordeweeks is, was het heerlijk rustig. We hebben heel wat af gekletst en gelachen, super gezellig. 's Avonds zijn we maar eens naar huis gegaan en ik kwam tegelijk met Ishay thuis. Ook Ishay was natuurlijk verbaasd en súper nieuwsgierig naar dé jurk! :-) We hebben een heerlijke fles open getrokken, samen gekookt, Kolonisten gespeeld, filmpje gekeken en zzzzz.
Vrijdag is Ishay extreem vroeg al naar z'n ouders gegaan, zodat hij de auto van Matan kon lenen die net terug kwam van een vlucht. Ishay heeft de hele dag allerlei kampeer en hike spullen verzameld voor onze geweldige tochten als pap,mam,Sam&Andrea hier zijn. Nog één weekje, gezellig!! Ik ben een goede huisvrouw gaan spelen en ben ook wat gaan smeden. :-) De rest van het weekend hebben we genoten van het strand, 's avonds spelen we tegenwoordig een uurtje beach ball. Súperrr lekker en fun! En gewoon heerlijk zo op het strand, naast koorddansers en andere actievelingen en natuurlijk met die prachtige zon die in de zee zakt op de achtergrond. Verder zelfgemaakte pizza, filmpjes en oja... ik dacht een aardbeving te voelen, maar Ishay voelde niets. Een uurtje later las Ishay op het nieuws dat er inderdaad een aardbeving van 5.5 was (in zee).
De rest van de week hebben we natuurlijk gewerkt, gestudeerd, ben ik af en toe bezig met alles wat bij trouwen komt kijken, werk wat in m'n atelier en hebben we natuurlijk de laatste regeldingen gedaan voor ons bezoek!!
Genieten van het leven!
Donderdag was Ishay vroeg thuis, een leuke verrassing dus! Vrijdag hadden we een bruiloft van een nichtje van Ishay. Iedereen had het over een aparte, niet-standaard trouwerij. Voor mij was het een vrij normale bruiloft, gewoon westers mét klasse. Het was in een bijzonder galerie-huis in Jaffo, met uitkijk over de zee. Práchtig! Gelly had twee jurken die haar moeder speciaal gemaakt heeft, er waren zo'n 75 mensen uitgenodigd (kléin voor Israëlische begrippen) en de lunch was echt heerlijk. Ishay en ik waren in de hitte op de fiets gekomen in onze mooie outfits en hoge hakken, tja je blijft Dutch!
Aan het eind van de dag/trouwerij, voordat de Kimchi's weer ieder met eigen vervoer naar huis ging, vertelde Ishay dat hij mij gevraagd heeft. Iedereen was super blij!
Zaterdag hebben we van het ongelooflijk heerlijke weer genoten, 32C, en ook de zee hadden we nog nooit zo helder en turquoise gezien.
's Avonds hebben we met Alex -net terug van z'n Cuba/Mexico/Belize/NYC trip- bij de bar om de hoek (Wineberg) wat gedronken, herinneringen opgehaald en thuis hebben de mannen een Partagas gerookt. Laat naar bedje, maar ó-zo-gelukkig. De zon, de zee, een gebruinde huid, prosecco's, home made poffertjes en niet te vergeten de liefste man van de hele wereld. <3
Zondag werk en studie. En op de Ulpan zijn we dan éin-de-lijk met de verleden tijd begonnen! Ineens krijgen we vijf nieuwe werkwoorden per dag, nauwelijks bij te houden, alles klinkt hetzelfde! Onze klas ziet er trouwens elke dag weer anders uit. Er zijn nog zo'n 10 mensen over van het aller-begin, de overige 20 is allemaal nieuw nieuwer nieuwst. En per dag zijn we ongeveer met z'n 20'en.
I am legal!!!
Donderdagochtend hadden we dan eindelijk onze tweede afspraak bij het Misrad Hapnim, hét interview. Uiteraard eerst lang wachten tussen alle mixed couples en Ethiopiërs, toen werden we om beurten
geroepen. Eerst werd Ishay volledig uitgehoord en na een half uur was het mijn beurt. Gelukkig wisten we alle namen van elkaars vrienden en familie te noemen plús leeftijden & adresen, wisten
we beiden nog dat we samen spaghetti bolongaise hadden gekookt twee dagen geleden, ook wat we elkaar vorig jaar op elkaars verjaardag hadden gegeven en nog veel meer relatie en 'dagelijkse
routine'-vragen. Na een minuut sirenes ivm Holocaust Day en een minuut stilte voor de ruim 6 miljoen vermoorde joden (heel Israël staat dan stil, alle auto's langs de snelweg, alles, bijzonder!),
was het voor mij zover: Yeahhh, ik heb mijn verblijfsvergunning voor een jaar gekregen én een werkvergunning voor een jaar!!
We hebben een heerlijk rustig weekend gehad, zijn even naar het (overvolle!) strand gegaan, films gekeken in onze bios en (nauwelijks) onze wedding besproken.
Zondag weer aan de slag natuurlijk. Dinsdag avond en woensdag ochtend was het Memorial Day, de sirenes gingen weer en er was 1-2 min stilte voor alle omgekomen soldaten in Israëlische oorlogen. Ishay is vanaf woe middag al vrij, een heerlijk lang weekend dus! Woensdag avond begon Yom Ha'atzmaoet, Indpendence Day. De hele stad, alle huizen en monumenten waren versierd met blauw-witte vlaggetjes. Ook ons huis had Ishay natuurlijk trots versierd! De feesten barsten 's avonds los en ook donderdag waren er nog veel straat feesten en bbq's.
Google Street View
Eindelijk is het zover, Israël heeft nu ook street view! Dus voor de over-nieuwsgierigen onder jullie:
Ga naar google maps, typ in 'Natan HeHaham, Tel Aviv-Yafo, Israel', klik op het ballonnetje en vervolgens op 'street view'. Wij wonen achter die grote groene boom :-D.
Verrassing!
Zaterdagavond zijn we met volle backpacks op onze rug met de metro (en uiteindelijk ook een taxi) naar het vliegveld gegaan, waar we in een barretje nog geproost hebben!
De vlucht was uiteraard lang, en in Amman moesten we ook nog eens 6 uur wachten. Frustrerend, want we zijn Tel Aviv dan al overgevlogen, maar ja. Het laatste half uurtje vliegen was natuurlijk ook prima, en doodmoe zijn we 's avonds laat (zondag) aangekomen in ons fijne appartement. Jetlagged!! Ik kon echt niet slapen, maar we moesten de volgende ochtend wel gewoon naar werk/Ulpan. Tough.
Ons balkon is een ware mini jungle geworden in onze afwezigheid, geweldig! De boom is helemaal groen en heeft ook allemaal kleine zoet geurende lila bloemetjes, onze Oost-Indische kers zijn hele struiken geworden en we hebben zelfs courgettes aan onze plant! Het is zo fijn om in ons appartement te zijn. De zon schijnt volop (35 graden deze week, in de schaduw), wasjes staan op het dakterras te drogen, en het leventje met to do lijstjes gaat weer verder. Ik heb nog een leuke prijsopgave + ontwerp verzoek gekregen als vervolg op mijn expo van voor NY en verder kan ik niet stoppen met naar mijn schitterende ring te kijken natuurlijk! :-D
New York City!!!
De rijen, vooral bij het Empire Statebuilding, zijn crazy! Uren moet je wachten, maar het is het meer dan waard. We hebben een pas gekocht voor 6 musea/sights. Guggenheim, METS, MoMa, National History Museum, echt geweldige musea. Zo groot, verzorgd en geweldige collecties! Met Pasen is het kennelijk de gewoonte om speciale paas-hoedjes te dragen, dus we hebben hele creaties op ieders hoofd gezien in de stad. Oh, en als we zo rondlopen door de stad, zien we ook heel regelmatig gekleurde A4'tjes in bepaalde straten hangen, met de melding dat op datum X de straat 24uur afgezet wordt ivm filmopnames. Ojaa, en we liepen ook een van onze eerste avonden toevallig op Times Square waar een hele massa mensen aan het gillen en aftellen was: Nicky Minash gaf er een concertje weg. Hebben we dus ook even meegepikt. :-)
We zijn ook een dagje naar Woodbury Common gegaan, een groot Outlet Centrum buiten New York. Leuk om even de stad uit te zijn, wilde reeën in de bossen te zien en uiteraard leuke deals binnenhalen! Ishay was 's ochtends tijdens een sprintje naar z'n koffie tentje door z'n enkel gegaan, waardoor die enorm gekneusd was. Desondanks hinkelde hij als echte shopaholic rond, unstoppable! :-D Ik heb wat schoenen geshopt en Ishay vooral polo's, shirts, jeans en beiden stevige hiking schoenen voor alle trips die we van plan zijn in de toekomst, oja en we hebben onszelf verwend met ieder een horloge.
Kortom, time flies when you are having funnnn! ;-)
Artists Fair, vakantie en meeeeer :-))
De expo was heel rustig vrijdag, maar heb wel hier en daar wat aan stinkend rijke mensen verkocht. 's Avonds met de fam. uit eten gegaan. Ik kijk daar altijd naar uit, maar realiseer mij ook snel dat het altijd enorm tegen valt. Het is niet als met mijn familie; gezellig en lekker onze tijd nemen om te genieten van elkaar en het eten. Nee, chaos, geschreeuw aan tafel, weglopen van tafel en alles gehaast. Ik ben altijd zo blij dat Ishay dan bij mij is :-D
Zaterdag zou het veel drukker worden zei iedereen, maar eigenlijk was het net zo rustig als de dag ervoor. Op zich is zo'n dag wel relaxt, je kunt tussendoor gewoon werken, m'n admini bijhouden, aan een fotoboek werken, etc. Beter dan de hele dag staan op een fair. Maar jammer dat de drukte wegbleef. Toch heb ik wel leuke contacten gemaakt met potentiële klanten, heb ik nieuwe woorden geleerd als mooi, heel mooi, fijntjes, uitmuntend, origineel, e.d., is de burgemeester van Omer nog langsgekomen met z'n vrouw en heb ik hier en daar nog wat verkocht. Toch was ik blij toen het voorbij was. Ik had hard voor deze dagen gewerkt en kan nu even heerlijk relaxen! Zondag nog wat prijsopgaven en sieraden maken en verder lekker chillennnn.
Dinsdag ochtend was het eindelijk zo ver: New York here we come!!!
Eerlijk gezegd was ik al weken zenuwachtig voor dit moment. Bang voor de vlucht. Bang om te veel uit te kijken naar iets moois met Ishay. Wat dat betreft heb ik wel een traumaatje overgehouden aan onze tegenvallers en vooral de keer dat strikte Duitsers mijn lieve Ishy arresteerden en ik plotseling met een lege stoel naast mij verder vloog. We vlogen via Amman (Jordanie) en kwamen na zo'n 24 uur onderweg te zijn geweest aan het eind van de middag aan op JFK. Lange lange rij, maar eigenlijk ging alles smoothjes. Met de metro zijn we naar Manhattan gegaan en daar een jongen ontmoet waarvan we de sleutels hebben gekregen van ons appartement (dat we delen met een jongen, de eigenaar, IL). Super locatie en al zo geweldig om nu dan eindelijk in NY rond te lopen! Alles is zo groot natuurlijk! Bakken van auto's, hoge gebouwen, echt prachtig al dat oud naast nieuw, en alle bomen staan in bloesem, echt een perfecte timing om hier te zijn! En wat mij ook echt opvalt is dat het vrij rustig en vooral stil is voor zo'n grote stad! Daar kan TLV wel wat van leren! :) Na wat rondlopen en eten bij de Amish gekocht te hebben, hebben we in de keuken iets simpels in elkaar geflanst en zijn we heerlijk gaan slapen (eindelijk!). Uiteraard waren we vroeg wakker en zijn we dus ook vroeg op pad gegaan, beginnende met Starbuck's & wifi. Ons appartement zit vlak naast Times Square, wat ik eigenlijk groter had voorgesteld. We zijn naar Hershey's en de M&M store gegaan, en lekker op ons gemak naar Central Park gelopen. Prachtig met alle bloesem!! We are in New York BABY!
Central Park is zoals iedereen weet groot. We zijn het helemaal doorgelopen, door Harlem gelopen met het gevoel alsof we weer in Mexico waren en in een grote shopping mall onze eerste shopping's gedaan :-D
Na een lange en vermoeiende dag zijn we lekker gaan ontspannen in ons appartement, genieten!
Vandaag zijn we van plan om een City Tour 'hop on hop off' bus te pakken, het is wederom prachtig weer, misschien gaan we ook een of meer musea bekijken en we'll see! We hebben uiteraard een hele lijst met dingen die we willen doen, maar we hebben de tijd en zien wel wanneer we wat doen. Kortom, we genietennnnn!!! Het is heerlijk om weer eens samen op vakantie te zijn buiten onze eigen landen :-D , en om mijn lange droom van NYC te vervullen :-D
Veel liefs van ons en alvast een vrolijk paasfeest!!
PS: alle foto's en video's komen later, nu even geen tijd voor :-)