Een ode aan mijn allerliefste vriendinnetjes
Een week vol drama, frustraties en stress, waarvan m'n haren inmiddels letterlijk uitvallen! :-S
:-(( Geen leuk week-blog en daarom in de plaats:
Een ode aan mijn allerliefste vriendinnetjes
Tot nu toe eigenlijk geen echte heimwee gehad, maar nu, na vijf maanden, en het heerlijke gevoel van mijn lieve, warme, vrolijke, actieve en oprechte familie om mij heen, (en een rot gevoel dat het
maar blijft botsen met m'n schoonouders), mis in al mijn geweldige vrienden en mijn leventje in Utrecht. Ik heb voor het eerst weer het afscheidsboekje van m'n vriendinnen gelezen, alle
herinneringen, super lieve woorden en bewondering die ze uiten: de tranen rollen over mijn wangen. En uit de grond van mijn hart: Wat mis ik jullie allemaal!
Het liefst was ik met mijn familie mee terug naar Nederland gegaan voor een weekendje. Lekker met al m'n vriendinnen op een boot door de Utrechtse grachten, zonnetje op ons hoofd, muziekje aan, met
z'n allen picknicken in het groene Wilhelminapark-gras. Kletsen, lachen, huilen en vooral heeel veel lol hebben tot de late uurtjes.
Reacties
Reacties
Abrazo grande!!
Love you!!! Mis jou ook!!!! Gelukkig snel weer in Nederland!!
Kus
Lieve sterke Anne, geloof in jezelf en blijf jezelf!
Grote knuffel, mama
Lieve Anne, na regen komt zonneschijn.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}