Dag lieve oma..

Ik ben elke dag lekker bezig met m'n boekingsaanvragen, emailen (zelfs in het Frans!), etc. Ik vind het heerlijk om te doen en heb inmiddels al zes boekingen! Nu hopen dat de reizigers net zo leuk zijn als ze klinken (ik krijg hele levensverhalen te horen, super interessant!) en dat ik geen annuleringen krijg. Ik heb zelfs al boekingen in mei 2013. De meesten komen uit Europa en de leeftijden verschillen van 20'ers tot 70'ers. Ik ben benieuwd!

Omdat Sukkot dit weekend begon, heeft Ishay een lang weekend gehad. We zijn samen eventjes naar het strand gegaan maar al snel was het helemaal bewolkt en vielen er zelfs regendruppels! Na maanden dag in dag uit volle zon gehad te hebben, vergeet je gewoon dat het soms bewolkt kan worden. Ishay is met een oud-leger-vriend wat gaan drinken en ik heb lekker mijn ding gedaan. Zondagavond zijn we, nadat we na heel wat telefoontjes een auto hebben kunnen lenen van iemand, door de regen naar Ishay's ouders gereden. Sukkot eve. Drie keer in drie weken is niet bepaald het zien tot een minimum houden. Het voelt ook niet lekker, te snel, maar wij willen ons trouwfeest hier eind dit jaar nog organiseren en dan is het wel handig om een oke verstandhouding te hebben. Dus heb ik mezelf geforceerd, wat op prijs werd gesteld. De oma was ook enorm enthousiast om me weer te zien, erg leuk om te merken aangezien zij mij eerst ook niet accepteerde als niet-Jood. Volgens mij heeft zij een knop omgezet, want ze is helemaal gek van mij :-) Ishay heeft ook eindelijk door hoe 'leuk' ik deze uitjes vind en probeert mee te denken.

Omdat we de auto hadden zijn we ook nog eventjes naar 'Bamboo Village' gegaan, een geweldige bar op het strand, maar helaas keuren we deze locatie toch af voor ons trouwfeest. We willen het beiden eigenlijk snel achter de rug hebben, dus proberen we dit jaar nog ons feest te houden. Dat betekent dus in de winter! Mijn droom van een feest op het strand gaat dus niet door. Het leek mij wel leuk, eerst voetjes in het gras en nu in het zand. Maar de winters zijn daar toch iets te koud, donker en onvoorspelbaar voor.

Verder deze week: relaxen & uiteten, filmpjes editen, lekker sporten, proef nachtje geslapen in onze gasten kamer (vannacht komen onze eerste gasten, spannend!), een zilveren armband voor mezelf gesmeed (jeejj!) en heb ik mijn eerste sollicitatiegesprek gehad! Het ging goed en ik kon eigenlijk direct aan de slag! Ze hebben een deadline die nadert, maar eerst wil ik natuurlijk weten wat de voorwaarden zijn + het financiële plaatje. Wordt vervolgd dus.. Op de terugweg van het sollicitatiegesprek hoorde ik van Sam dat het niet goed gaat met oma Renkema (99). Ze kwakkelt al lang, het ging steeds slechter en sinds een dag of twee is ze ook nauwelijks meer aanspreekbaar en slaapt ze alleen. Later die middag (vandaag!) belde papa mij, oma is overleden..

Yom Kippur

Het weekend begonnen met lekker sporten, skypen met Marieke en uit met Ishay en een Canadees koppel dat we nog op de GetTogether van InterNations hadden ontmoet. Een cute jong stel. Vrijdag ochtend hebben we de taken weer verdeelt, nog een bureau verkocht op een soort 'marktplaats' website (elke ? is welkom!) en onze spullen gepakt voor een nachtje kamperen op het strand. Dit keer samen met Xiomara en haar man Yishai. We hebben een super gezellige en chill tijd gehad, behalve de nacht.. er was een hele groep vissers die de hele nacht luid aanwezig was, waardoor we geen oog dicht hebben gedaan! :S De volgende middag hebben we thuis een dutje gedaan voordat we 's avonds met de hele familie uiteten gingen ter gelegenheid van de 90e verjaardag van de oma. Er was een tafel voor de oudjes en een tafel voor de moderne lui, dus we hebben een gezellige avond gehad. Ik kan het goed vinden met Gelly & Eyal en hun ouders (waar we vorige week gegeten hebben), een warme, beschaafde en slimme familie. Chaim&Claudette hebben niets tegen mij gezegd. Ik heb hun (weer) bedankt voor hun RoshHashana cadeautje, maar kreeg geen bedankje voor ons cadeau terug. Ik complimenteerde ze over nog een aantal dingen, maar toen ik alleen maar fanatieke commands terug kreeg, was het weer duidelijk voor me.. :-S

Zondag is de wintertijd ingegaan, het is hier nu al om 18.00 uur donker!! :( Ik heb me door de bergen huiswerk geworsteld, maandag les gehad (waarna iedereen altijd helemaal gaar is!) en nu twee weken vakantie! Ik ben van plan om af en toe ww te gaan leren, daarnaast hebben we uiteraard ook weer een berg huiswerk.. Let's see of we onszelf ertoe kunnen zetten. Verder is het weekje vrij lui geweest. Dinsdag avond is Yom Kippur gestart, dat 24uur later eindigde. Wat een rust! Héérlijk!! Geen auto's, lege straten, niets op radio en tv, mensen blijven binnen omdat ze vasten (geen water, eten, elektra), tóp! Volgens mij vast bijna niemand meer, alleen religieuze mensen. Maar Ishay is een echte zionist en heeft gevast, hoewel ik hem wel heb kunnen overhalen samen films te kijken. Dus veel meer dan dat hebben we niet gedaan en een kort wandelingetjes buiten (ziefilmpje!). Van mij mag het elke dag wel zo zijn, die rust is echt een verademing merk ik. Om 18.09 uur stond Ishay super happy klaar met allemaal zoete koekjes, het vasten was over! ;-)

PS: zie ook onskayak-ophang-filmpje;-)

Live your dream

Ishay heeft een mooie speach en leuke (secret!!) bonus gekregen van zijn managers voor al z'n harde werk en resultaten die hij hun team heeft gegeven. Zó goed!! Ik ben zo trots, het verbaasd me niets, maar het is een grote welkome voor ons!! Met een beetje pushen van mij, heeft Ishay daarvan een ocean kayak gekocht. Zijn droom! Dure dingen, maar Ishay kijkt al máánden naar tweedehands kajaks en had dus direct een adresje. Vrijdag hebben we de auto geleend van Matan, wat laatste 2ehands meubeltjes gekocht in Jaffo en toen naar Caecaria gegaan. Gekeken naar een trouwlocatie, maar dus ook gekeken naar de tweepersoons kajak en een deal gemaakt. Op de auto, excited terug naar huis gereden. En toen... die dingen zijn gróót! We hadden al bedacht waar hij mooi aan het plafond kon hangen, maar zelfs daar lijkt het moeilijk te passen. Dus dat weekend zaten we met een enorme geel/oranje kajak in onze woonkamer, fun! Haha. Na de feestdagen zijn de winkels weer open en kunnen we een katrolletje kopen ed om hem op te hangen.

Helemaal vergeten te vertellen, maar vorige week hadden we weer een afspraak bij de Misrad Hapnim, voor mijn visa. We hebben ons huwelijk geregistreed en daarmee hebben we een nieuw file geopend. $$$.... Tot onze volgende afspraak staat op Ishay's ID nu onder status: 'under inspection', hilarisch! :) Drie januari hebben we weer een interview, foto's laten zien, etc. Als alles dan goedgekeurd wordt (totaal afhankelijk van wie je maar voor je krijgt), krijg ik een paar weken later m'n ID!! Weer een grote stap verder. Niet dat er dan veel veranderd, want pas na een half jaar kan ik me eindelijk hier verzekeren bv.

Zondag hebben we Rosh Hashana gevierd met de hele familie bij Ishay's oom&tante. Ik heb een leuke en gezellige avond gehad met z'n nichtje + vriend, etc. Ishay's ouders hebben niets gezegd, behalve twee momenten. Toen ik hun ons cadeau gaf, gaf Claudette het direct terug met haar usual dwingende command-stem en orders 'breng het morgen!, ik wil het morgen krijgen!' (ze wist dat ik dan niet zou komen), en aan het eind v/d avond vroeg Chaim hoe het met m'n ouders en opa&oma gaat. Ik geef volle antwoorden, vind het totaal niet erg om te praten, maar ik zoek het contact niet meer op en probeer meer aan mezelf te denken en gewoon een leuke avond te hebben :) Voor de rest is Ishay de middag erop nog naar hun toegegaan voor de lunch en heb ik lekker geskyped met vriendinnen.

Ik heb een professionele fotograaf besteld om langs te komen en foto's te maken van onze kamer + appartement. Deze heb ik inmiddels binnen en ik heb zelfs al mijn eerste boekingen binnen!! Jaja! In drie dagen heb ik al drie boekingen en twee mensen af moeten wijzen! Dus niet alleen Ishay leeft z'n droom met zeekayaken (waar we overigens beiden zeeziek van werden, haha! Bytheway: Ishay draagt dat mega zware vier meter lange ding op z'n hoofd naar en van zee!!), maar ook ik heb mijn eerste gasten voor mijn mini-hostel!! :-D

Rest van de week: met Brianne (US) en Rinat (NL) huiswerk maken (in strandtentje), Ulpan (ja, ik heb besloten door te gaan op dit niveau! Ik moet 'gewoon' nóg harder aanpoten, maar zodra ik werk vind stop ik), Ishay is weer gestart met z'n NL cursus op woe avond, sporten en een positieve reactie op m'n sollicitatie (na de vakantie dagen contact opnemen). Kortom, het gaat lekkerrrr! Tuurlijk denk ik af en toe nog aan Ishay's ouders, het is jammer dat de situatie zo is, maar ik heb m'n best gedaan en het is de hoogste tijd voor mezelf! Ik ben behoorlijk druk met het runnen van de gastenkamer, sta nu op drie sites die ik continu bij houd en kalenders van update etc. Maar ik vind het héérlijk om dit te doen!!! Lekker alles op orde hebben, contact met mensen (nu via comp en straks ook live), helpen waar mogelijk, pr en daarmee succes te hebben! :-) Nieuwschierig geworden? Druk maar eens op de links hiernaars! ;-)

PS: mocht je een persoonlijke blog of website hebben (of je kent iemand die dit heeft), dan plaats ik daar graag een glimmende badge op! Laat het mij weten en ik stuur je de (website)code naar je toe!

Ulpan, kamperen, vriendinnen, jeuk...en begonnen aan de tocht omhoog

Donderdag ben ik dus na een geweldige avond uit met m'n moe-e kop naar de Ulpan gegaan, te bang dat ik te veel zou missen. Er was weer een nieuw meisje in de klas, een Nederlandse! Wauw, eindelijk ontmoet ik een NL'er, ik ben zo blij! Ze is Joods, spreekt in mijn oren al vloeiend Hebreeuws en ik heb dus ook geen idee wat ze in onze klas doet, maar we hebben direct nummers en FB uitgewisseld. Die middag heb ik, nadat ik een Airbnb account heb aangemaakt, met haar en nog 2 nl vriendinnetjes van haar (hier op vakantie) op het strand afgesproken. Zo fijn om NL te praten, andermans verhalen te horen en even te relaxen op het strand. Daarna heb ik een heerlijke workout gedaan in m'n nieuwe gym, een heerlijk begin van het weekend dus!

Vrijdag allerlei dingen geregeld en eind van de middag onze tassen gepakt en op de fiets naar ons nieuwe strandje gegaan, waar we onze tent hebben opgezet! Vissen op de pier, skinny dippen in zee en slapen op het strand. Wakker worden van de warme zon, uitzicht op de golven, volop saampjes genieten! Ik heb heerlijk met de grote golven gespeeld, terwijl Ishay aan het vissen was (helaas niets gevangen). Voldaan hebben we ons weekend afgesloten bij een nieuw tappas restaurant. Daarbij liepen we langs een design shop, wat me op het idee bracht om wellicht wel via hun te kunnen verkopen! Ik heb de volgende dag de stoute schoenen aangedaan en hun een mail + foto's gestuurd. Ishay helpt me hier altijd bij, hij schrijft vaak een Hebreeuwse intro, of vertaald de boel. Hierdoor is het toch toegankelijker voor de ontvanger. Ik moet ze na de feestdagen even bellen.

De afgelopen weken heb ik onuitstaanbare jeuk gehad op vele plekken verspreid over m'n lichaam. Ik kon de jeuk echt niet weerstaan 24/7 en krapte me 's nachts vaak een ongeluk. Sliep daardoor nauwelijks, ging 's nachts in een koud bad liggen om af te koelen van de jeuk, etc. Ik was alles aan het wassen en hield het huis tiptop schoon. Ishay heeft allerlei crèmetjes gekocht, die ik braaf heb uitgetest (maar niet in geloof). Toen het na een paar weken alleen maar erger bleek te worden en ik Ishay ook wakker hield, moest er echts iets gebeuren. Helaas kan ik hier nog niet verzekerd zijn en kan ik dus ook niet bij de gewone dokters terecht! Alleen privé artsen zijn een optie ($$) of alternatieve artsen (amahoela), maar daarvan zijn er slechts een aantal dermatoloog in TLV. Daar kon ik niet direct terecht en nu na het weekend kan ik eindelijk weer een korte broek aan zonder mezelf open te krabben. Zó fijn in deze hitte! Het lijkt bijna over te zijn, knock-knock. Ik kan weer aan andere dingen denken, heerlijk!

Het is allemaal zo logisch eigenlijk.
Je begint vol energie en goede moed aan en nieuw avontuur. Je bent onvoorstelbaar geduldig, staat zo open als een spons voor al het nieuws en stelt je kwetsbaar op. Na een half jaar in een nieuwe cultuur, land, stad en taal te leven. Zes maanden lang je als een domme peuter te voelen die geduldig moet leren lezen, schrijven en praten. Na een half jaar (helemaal in deze hitte, smile) droogt die spons langzaam op. Je snakt weer naar een leven op niveau, je wilt je weer een normaal mens voelen, geen domme kleuter! Vervolgens word je verbaal de grond in getrapt en worden je laatste druppeltjes daarmee uitgeknepen. Je blijft maar doorgaan, want dat is je karakter, doorgaan als een ongeoliede motor die zich (heel) langzaam kapot rijdt.

Dit overkwam mij en ik zie het nu in. Ik weet inmiddels ook dat ik niet de enige (buitenlander) ben met zo'n gevoel en behoefte, al is mijn situatie nog wel iets ingewikkelder. Maar dat gevoel is eigenlijk dus zo logisch! Nadat mijn lerares in de pauze naar mij toe kwam, zag dat ik aan het vechten was en precies de juiste snaren raakte terwijl ze níets van mij weet! Mijn ogen werden vochtig. Waarom push je jezelf zó hard? Nou, omdat ik de taal moet kunnen om het mijzelf in m'n leven hier gemakkelijker te maken. Maar dat hoeft niet direct, jij moet nu mensen ontmoeten waar je mee kan kletsen en samen kan klagen als dat nodig is! Het lijkt erop alsof je de verkeerde mensen ontmoet hebt, heb je een vriend? Ja, ik ben net getrouwd met de beste man die er is, alleen met zijn ouders klikt het niet echt. Mazaltov! En het voelt allemaal zeker heel gemaakt/nep met zijn ouders en waarschijnlijk ook z'n broers/zussen? Ja, precies! Ze zeggen wel dat ze van mij houden en mij accepteren, maar ik vóel het niet en krijg geen respect terug. Ja, ik ken het, en dat je niet Joods bent maakt het ook niet makkelijker zeker. Klopt, ik ben niet Joods. Dat zijn slechte en verkeerde mensen, maar weet dat we niet allemaal zo zijn! Je krijgt ze als een 'cadeautje' bij je man, dus houd contact, maar minimaliseer het. Alles heeft tijd nodig, hoe lang zijn jullie samen? Zes jaar. Tja, laat je niet kapotmaken door ze en push jezelf niet zo hard. Ik hou je heel graag in mijn klas, maar neem een beslissing om ervoor te gaan, een stapje terug te gaan, of later verder te gaan. Neem een baby en leer dan de taal, het hoeft niet nu.

Ik ervaarde het als een wake up call. Ik voel me zó ongelofelijk VERPLICHT om Hebreeuws te leren. Door mezelf, maar vooral mijn hele omgeving vind dat het niet snel genoeg kan. Ik ben het daarmee eens en doe het dus ook, maar ik ben óp en heb zo'n behoefte aan mezelf weer een normaal volwassen mens te voelen. Ik ben naar de volgende les gegaan, maar weet niet of ik verder ga. Komend lang-weekend is het Joodse nieuwjaar, Rosh Hasjana. Tijd die bij de familie doorgebracht moet worden. Mijn tijd om een beslissing te maken..

Rest van de week: druk bezig met het grondig schoonmaken, opknappen, verven en inrichten van ons balkon-kamertje. Daarnaast weer met Rinat, het NL meisje afgesproken, huiswerk gemaakt en haar mijn verhaal/ervaringen verteld van de afgelopen maanden. Ze reageerde als een vriendin, luisterend, meedenkend en volledig begrijpend. Het voelt goed om hier steun te hebben, helemaal nu ik het komende weekend weer 'gezellig moet doen' met de familie. Ik weet allemaal precies hoe het zit, wat goed is, hoe dingen in elkaar zitten etc etc, maar het is een enorme steun om dat hier in Israël bevestigd te krijgen. Ishay is de beste en ik kan alles met hem delen, en m'n 'vriendschap' met Rinat is nog zéér pril, maar het steunt me wel. Ook heb ik Xiomara weer gezien, wat super gezellig was. Elkaars verhalen horen, elkaar steunen, elkaar adviseren, lachen om dingen en fantaseren over een beetje meer Europa in Israël. Verder heb ik vanmiddag op een vacature gereageerd en vanavond al een reactie gehad. Ze nemen waarschijnlijk na de feestdagen contact met mij op. Ook vond ik een berichtje online om als Mystery Shopper aan de slag te gaan in Tel Aviv. Ik heb direct gereageerd, het bleek voor een NL bedrijf te zijn, toevallig! De communicatie ging snel en binnen een uur hadden we al gebeld en heen en weer gemaild over details. Ik heb het uiteindelijk afgewezen, 30 euro voor 4 uur werk is me net iets te gek. Als ik nou niets te doen zou hebben oke, maar ik ben lekker bezig.

Wellicht ben ik veel te open in mijn blog, maar zo ben ik. Smile :) Al schrijf ik ook weer niet álles, wat het wellicht lastig maakt om mij 100% te begrijpen. Maar dat hoeft ook niet. Het verklaart wellicht waarom mijn blogs niet altijd even sprankelend meer zijn. Maar maak je alsjeblieft geen zorgen over mij, want dat is niet de bedoeling (en maakt mij ook niet gelukkiger!!). Ik worstel de laatste maanden gewoon, er is natuurlijk veel veranderd in m'n leven en het is af en toe best eenzaam! That's it, daarnaast geniet ik volop en is het het alles waard om samen met mijn Ishay te zijn. En eigenlijk voelt deze week als een soort omslag in mezelf. Alsof ik het nu allemaal kan overzien als ik terugkijk op de afgelopen maanden. Realiseer hoe dingen écht zitten, dat ik mezelf niet zo gek moet laten maken. Misschien dat dit voor jullie dus heel zwaar en down overkomt, logisch, want zo voelde ik me ook best vaak. Maar eigenlijk voel ik me nu juist beter, er is een switch om. Dingen vallen op hun plek, ik weet wat ik nu moet doen, heb leuke contacten met meiden hier waar ik érg veel aan heb, sport, een kamer die ik binnenkort kan gaan runnen, etc. En de leuke uitjes met Ishay blijven natuurlijk, ziefilmpje!! :-D

***I'm happy***

Expats, gym en Ivrit

Donderdag had ik weer een les geprobeerd bij een gym en eindelijk was het leuk, goed en pittig! Ik heb me direct ingeschreven en Ishay gaat als zijn abonnement afloopt ook hier naartoe. Lekker op loopafstand van huis!

Het weekend was zwaar, maar zondag zijn we 's middags samen naar een afgelegen strandje gefietst. Op de pier hebben we ons geïnstalleerd, een lekkere bries, rustgevend uitzicht, Ishay vissen en samen chillen. Heerlijk om er zo even uit te zijn! Mijn Ivrit lessen zijn ook leuk/goed en ik doe m'n best alles bij te benen. Ik heb mij ingeschreven bij InterNations, een organisatie voor expats, en maandag was er een GetTogether waar ik heengegaan ben. Best eng/spannend, maar gelukkig kende bijna niemand elkaar en heb ik leuke gesprekken gehad. Zo probeer ik toch langzaam wat meer contacten te krijgen. Het zijn vaak geen mensen waarvan ik denk 'Yes, dat kan een vriendin worden', maar je moet ergens beginnen. Ook heb ik deze week met Angela (uit Canada) afgesproken, die een sieraad van mij gekocht heeft, en ben ik bezig onze balkon-kamer op te ruimen en op te knappen met de bedoeling deze uiteindelijk te verhuren aan travelers.
Woesndag avond waren we uitgenodigd door Airbnb. Via hun website hebben we in NY een kamer gehuurd bij iemand en oa via deze site wil ik onze kamer verhuren. Eerst ben ik nog naar de gym geweest. Het lesrooster klopte niet, dus ik ben maar naar de les gegaan die er was...het bleek op een leger training gebaseerd te zijn...ik voelde me omringd door dé typish Israëlische karakters: ongekend arrogant en vréselijk luidruchtig! De les was lekker en onwijs intensief, maar wat een stelletje 'macho's' en wát een koppijn van die verdovende muziek & het fluitje + gillende drillen! Daarna zijn we naar het (besloten) feest gegaan bij Honey Beach in Jaffo. Er waren veel goodies, gratis drank en complementary snacks en heel veel internationale mensen. We hebben veel gepraat met een stel uit Haifa, veel tips gekregen en een heel gezellige avond gehad. Ik had niet gegeten, genoot van alle lekkere hapjes en voor het eerst was de wijn góed én gratis! Daar heb ik dus met volle teugen van genoten, ongelimiteerd! :-D De volgende ochtend ben ik (met wat asperines) naar de Ivrit les gegaan, te bang om veel te missen. ;-)

In-between worlds or best of both worlds?

Dit speelt natuurlijk heel vaak door m'n hoofd (&verandert makkelijk tien keer per week, zucht!). En hoewel ik de vorige weken nog echt 'in-between worlds' zat, denk ik nu weer: best of both worlds! Ik ontvang kaartjes van Pauline met mooie bruiloftsfoto's erop, waardoor we ons weer even heerlijk 'daar' voelen. Meer vriendinnetjes krijgen een smartphone, waardoor het contact aanmerkelijk verbeterd, erg gezellig dus! Mijn man zegt dat ik het nog lekker rustig aan moet doen en hoewel ik dat zelf niet makkelijk vind, probeer ik wel af en toe naar het strand te gaan. En als ik dan na 3 min lopen over het hete zand ren, de zonnebrand ruik en mij installeer met wat NL tijdschriften geniet ik volop! Lekker mensen kijken en als ik NL toeristen hoor is het extra leuk en dan denk ik toch wel stiekem: ik woon hier gewoon! Altijd een blauwe lucht, tropische bloemen om mij heen een lieve man, 's avonds gezellig samen op ons dakterras eten en hem kunnen verrassen met mijn zelfgemaakte mango ijsjes als toetje. Heerlijk gewoon! En als ik me bedenk wat ik het afgelopen halfjaar allemaal heb meegemaakt denk ik ook: ik sta er wel weer! En het is héérlijk om niet zoveel narigheid en stress meer aan m'n hoofd te hebben! :-D Knock-knock-knock!

Ik heb me opnieuw ingeschreven voor een cursus Hebreeuws. De cursus die op het moment aansluit op mijn niveau is slechts drie dagen per week. Ik baal ervan dat het niet intensiever kan. Als ik het dan toch moet doen, dan wil ik mezelf ook helemaal killen. Een smak geld neergelegd (of eigenlijk: 6 termijnbetaling) en woensdag begonnen. Onze klas is nu nog lekker klein en de lerares lijkt erg goed. Ik ben van klas Aleph naar A++ gegaan en sla A+ dus over, maar ik schijn het mezelf nooit makkelijk te willen maken ;-), dus hier ga ik me vast ook wel weer redden.

Dinsdag een nieuwe, fancy, aan zee liggende gym getest. Helaas was het niveau van de les die ik volgde weer niet wat ik gewend ben (ik was destijds met die reden ook gestopt bij GoActive). Ik heb uitgebreid met de leraar gepraat en het blijkt toch wel echt typisch Israëlisch te zijn om erg losjes met begrippen om te gaan. Als de les 'Dynamic Body Sculpt' heet, ligt het maar net aan de leraar of je yoga of daadwerkelijk body sculp krijgt! Tja, lekker dan, niet erg handig aangezien er voor mij een groot verschil tussen zit. Verder zag de gym er perfect uit en is de locatie ook zeer gunstig voor ons. Ik ga nog een aantal sportscholen testen de komende tijd en hopelijk daaruit een mooie keuze maken.

Verder deze week: CV updaten; langs kunstenaarsmarkt gegaan en mij aangemeld, nu afwachten wanneer de commissie bijeenkomt en mij toelaat; video's editten; contacten zoeken en extra veel op mezelf aangewezen deze week aangezien Ishay ook thuis tot laat doorwerkt. Niet bepaald sfeer-bevorderend als je jezelf de hele dag al zelf moet 'vermaken'...back to 'in-between worlds'! Maar na wat telefoontjes met vriendinnen en Marieke vZ die haar ticket geboekt heeft voor eind november...is het weer back to 'best of both worlds!'. :-P

Sam & Andrea zijn verloofd!

Terwijl papa en mama ondertussen met de auto in Albanië zijn aangekomen en beginnen aan hun wandeling met vrienden, heeft Sam Andrea begin deze week compleet verrast met een vakantie naar Miami! Haar ouders zijn daar ook, om samen haar 30e verjaardag te vieren. En als klapper op de vuurpijl heeft Sam Andrea de dag voor haar verjaardag ten huwelijk gevraagd!! En hóe! Wat heb ik toch een super lieve, goed georganiseerde en ontzettend romantische broer!! Ik wist overal van en was zelfs betrokken in de ring met ongelofelijk mooie diamanten. Super leuk. Ik ben zo ónwijs blij voor ze! Zo romantisch, een sprookje gewoon! Oh, ik heb trouwens mijn naam op Facebook gewijzigd naar Anne Kimchi-Renkema. Het voelt raar! Alsof er een vreemde tussen mijn namen in komt te staan. Ik denk er af en toe zelfs aan om het weer weg te halen, want ik hou van Ishay, maar niet van familie Kimchi! :-)) Maar ik doe het niet hoor, het zal wel een kwestie van wennen zijn.

Wij hebben de rest van Ishay's verplichte vrije week nog hard gewerkt. Alle shaders en richeltjes van het dichtgemaakte balkon schoongemaakt en als extra beveiliging een afsluitbaar hek laten plaatsen tussen het 'balkon' en de woonkamer. Verder lekker uiteten en films kijken. Heel romantisch en honeymoon-achtig is deze vakantie niet, en hoewel het (bijna) altijd super gezellig en fijn is samen, mis ik die speciaalheid en die wolk wel. Ishay heeft het geluk dat hij een tweede kans heeft, namelijk na het feest hier in Israël. Hopelijk pakt ie het dan wat beter aan. Maar veel hoop moet ik niet hebben, een planner zal het nooit worden, smile, ik moet maar gewoon strenger aansturen ;-)) Desalniettemin hebben we een heerlijke week gehad samen en lekker opgetut veel goede nieuwe restaurantjes ontdekt! En ook een nuttige week, want naast al het werk dat we verzet hebben (ons app. is nu weer ons hutje!), hebben we ook de nieuwe Maryl Streep gezien (tussen alle grijze stellen in!). Hope Springs gaat over een 30 jarig huwelijk dat niet goed loopt; wijze les: blijf elkaar altijd verrassen en neem niets voor lief! Haha, jaja, dat we het alvast weten ;-P

Helaas moest Ishay zondag weer aan het werk. Het is druk en met alle nieuwe verantwoordelijkheden die hij heeft gekregen ook best lastig, maar daardoor ook extra leuk. Het gaat goed en hij werkt alweer bijna een jaar bij Comverse! Ik heb geïnformeerd naar nieuwe cursussen Hebreews. Liever zou ik een baan willen zoeken zodat we meer inkomen hebben en áls ik dan een taal moet leren, liever Spaans dan Hebreeuws. Daar heb je toch veel meer aan?! Soms heb ik zo'n dag dat ik mijn oude leventje zó mis!! Laatst had ik dat weer eens en dan droom ik over mijn goedkope woning in Utrecht, leuke gym, vriendinnetjes die je zomaar kan bellen of mee kan afspreken, fijne inkomen waarmee ik netjes rond kon komen, geregeld uiteten kon gaan en braaf elke maand geld spaarde om met mijn royale aantal vrije dagen heel wat weekjes op vakantie te kunnen per jaar! Dát mis ik echt, vrije -maar doorbetaalde- dagen/wéken waarin je lekker kunt backpacken! Dat heb je niet in Israël. Lage lonen, lange werkdagen en slechts 12 vakantiedagen per jaar is de standaard hier. Tja!

De rest van de week: klusjes, wasjes, stomerij, photoshoppen, (expat) contacten zoeken, goudsmeden, sytycd kijken en omdat we nog in een heerlijke flow zitten (én er toevallig een 'restaurant-week' is vol aanbiedingen) lekker uiteten in verschillende nieuwe restaurantjes. Het afgelopen halfjaar zijn we nauwelijks uit gegaan en we doen flink ons best daar verandering in te brengen, we wonen niet voor niets in het centrum van het centrum! :-)

Honeymoon at home: appartement fixen & lekker uiteten

Sanne heeft alvast een paar foto's op ons facebook gezet, ze zijn geweldig! We krijgen ook ontzettend veel leuke reacties van iedereen, super! De foto's tijdens onze gemeente ceremonie en video's tijdens het feest zijn helaas allemaal bewogen en shaky, daarom ben ik extra blij met Sanne's foto's.

Heel romantisch zoekt Ishay ná onze bruiloft naar een goedkope lastminute vakantie, maar het is een honeymoon van verven en klussen geworden in ons eigen appartement. 's Ochtends worden we lekker rustig wakker, maar ondanks de twee fans die op ons gericht staan wel vaak klam en moe van de hete nacht. Na een lekker ontbijtje beginnen we met klussen. Donderdagavond, vrijdag en zaterdag hebben we non stop knetterhard gewerkt met z'n tweeën. Het appartement is nu weer wit, een wereld van verschil! De rest van de week hebben we 's ochtends steeds allerlei klusjes gedaan. Zo is Ishay met de elektriciteit bezig, wat in zo'n oud huis echt een puinhoop is. Als je een tosti wil maken gaat het keukenlicht aan bijvoorbeeld en als je je laptop inplugt gaat de fan aan.., een hele klus dus om het weer een beetje op orde te krijgen. En ik ben oude verf van ramen aan het krabben, deuren, vloeren en kasten aan het schrobben, opbergen en inrichten. Als een goed en gezellig team werken we tot een uur of 2-3, waarna we lekker ergens gaan lunchen aan de boulevard, vervolgens 1-2 uurtjes onder onze parasol op het strand liggen of in het warme water dobberen. Via Siciliana Ijssalon gaan we naar huis, doen nog een paar klusjes en 's avonds gaan we lekker uitgebreid uiteten, naar de film, of soms dinner, movies and drinks at home. Oftewel, een heerlijke en nuttige vakantie dus, niets mis mee!! :-D

Vrijdag avond zijn we samen met Matan en zijn vriendin naar Efrat gegaan. Barbecueën in de kibboets, waar 'buren' aanschuiven, wodka shots uit elkaars koelkast pakken, jointjes delen en mannen met colt M-16's voorbij lopen. Ik kijk er niet (meer) vanop, maar bedacht me wel ineens... dit is voor een outsider vast een wildwildwest wereldje (=Israël). Realitycheck! ;-)

Terwijl wij druk in ons appartement bezig zijn hier weer óns plekje van te maken, horen we een hele verbouwing gaande op de 3e verdieping/in ons vorige appartement . Dat verwende neefje heeft een hele nieuwe keuken geïnstalleerd gekregen, nieuwe deuren, sloten, 2 extra airconditionings en zelfs het dak is opnieuw geverfd voor hem. Wit, zodat hij een minder warm appartement heeft. Tja.. het is nog een beetje confronterend en we kijken altijd nog automatisch & heimelijk omhoog naar 'ons' balkon als we terugkomen van het strand. Zonde dat hij het nauwelijks gebruikt. En de koud water douches zijn nu nog een zegen, maar in de winter zullen we er wel van balen dat we geen warm water meer hebben van de zonnepanelen. Ach ja, het zal wel wennen en we doen ons best er weer een heerlijk nest van te maken :-)