Terwijl papa en mama ondertussen met de auto in Albanië zijn aangekomen en beginnen aan hun wandeling met vrienden, heeft Sam Andrea begin deze week compleet verrast met een vakantie naar Miami! Haar ouders zijn daar ook, om samen haar 30e verjaardag te vieren. En als klapper op de vuurpijl heeft Sam Andrea de dag voor haar verjaardag ten huwelijk gevraagd!! En hóe! Wat heb ik toch een super lieve, goed georganiseerde en ontzettend romantische broer!! Ik wist overal van en was zelfs betrokken in de ring met ongelofelijk mooie diamanten. Super leuk. Ik ben zo ónwijs blij voor ze! Zo romantisch, een sprookje gewoon! Oh, ik heb trouwens mijn naam op Facebook gewijzigd naar Anne Kimchi-Renkema. Het voelt raar! Alsof er een vreemde tussen mijn namen in komt te staan. Ik denk er af en toe zelfs aan om het weer weg te halen, want ik hou van Ishay, maar niet van familie Kimchi! :-)) Maar ik doe het niet hoor, het zal wel een kwestie van wennen zijn.

Wij hebben de rest van Ishay's verplichte vrije week nog hard gewerkt. Alle shaders en richeltjes van het dichtgemaakte balkon schoongemaakt en als extra beveiliging een afsluitbaar hek laten plaatsen tussen het 'balkon' en de woonkamer. Verder lekker uiteten en films kijken. Heel romantisch en honeymoon-achtig is deze vakantie niet, en hoewel het (bijna) altijd super gezellig en fijn is samen, mis ik die speciaalheid en die wolk wel. Ishay heeft het geluk dat hij een tweede kans heeft, namelijk na het feest hier in Israël. Hopelijk pakt ie het dan wat beter aan. Maar veel hoop moet ik niet hebben, een planner zal het nooit worden, smile, ik moet maar gewoon strenger aansturen ;-)) Desalniettemin hebben we een heerlijke week gehad samen en lekker opgetut veel goede nieuwe restaurantjes ontdekt! En ook een nuttige week, want naast al het werk dat we verzet hebben (ons app. is nu weer ons hutje!), hebben we ook de nieuwe Maryl Streep gezien (tussen alle grijze stellen in!). Hope Springs gaat over een 30 jarig huwelijk dat niet goed loopt; wijze les: blijf elkaar altijd verrassen en neem niets voor lief! Haha, jaja, dat we het alvast weten ;-P

Helaas moest Ishay zondag weer aan het werk. Het is druk en met alle nieuwe verantwoordelijkheden die hij heeft gekregen ook best lastig, maar daardoor ook extra leuk. Het gaat goed en hij werkt alweer bijna een jaar bij Comverse! Ik heb geïnformeerd naar nieuwe cursussen Hebreews. Liever zou ik een baan willen zoeken zodat we meer inkomen hebben en áls ik dan een taal moet leren, liever Spaans dan Hebreeuws. Daar heb je toch veel meer aan?! Soms heb ik zo'n dag dat ik mijn oude leventje zó mis!! Laatst had ik dat weer eens en dan droom ik over mijn goedkope woning in Utrecht, leuke gym, vriendinnetjes die je zomaar kan bellen of mee kan afspreken, fijne inkomen waarmee ik netjes rond kon komen, geregeld uiteten kon gaan en braaf elke maand geld spaarde om met mijn royale aantal vrije dagen heel wat weekjes op vakantie te kunnen per jaar! Dát mis ik echt, vrije -maar doorbetaalde- dagen/wéken waarin je lekker kunt backpacken! Dat heb je niet in Israël. Lage lonen, lange werkdagen en slechts 12 vakantiedagen per jaar is de standaard hier. Tja!

De rest van de week: klusjes, wasjes, stomerij, photoshoppen, (expat) contacten zoeken, goudsmeden, sytycd kijken en omdat we nog in een heerlijke flow zitten (én er toevallig een 'restaurant-week' is vol aanbiedingen) lekker uiteten in verschillende nieuwe restaurantjes. Het afgelopen halfjaar zijn we nauwelijks uit gegaan en we doen flink ons best daar verandering in te brengen, we wonen niet voor niets in het centrum van het centrum! :-)