Geen spectaculair weekend gehad. Het regende veel (zelfs sneeuw in Jeruzalem) en Ishay moest zijn scriptie inleveren, dus hij had nog maar een aantal uren om z'n master scriptie te maken. Planning as usual. Ik heb hem geholpen en verder wat huiswerk gemaakt e.d. Het huiswerk maken doe ik altijd wel, maar om daarna óók nog alle nieuwe woorden en werkwoorden te leren daar komt het meestal niet van. Na tig uur Hebreeuws heb je echt wel genoeg gehad. Er zijn overigens weer wat meer mensen in de klas, veel waren ziek, sommigen waren naar Cyprus om daar te trouwen en anderen waren een weekendje naar hun thuisland. Ik zit in de 'toeristen' klas, waardoor het grootste gedeelte van de klas voor de liefde komt. Iedereen is dan ook getrouwd, verloofd en/of gaat binnenkort trouwen. We delen onze visa-aanvraag verhalen, die bij iedereen weer anders zijn, en andere immigrant-confrontaties.
Na drie maanden wachten hadden Ishay en ik dinsdag eindelijk onze afspraak bij Misrad Hapnim (Ministry of the Interior / Binnenlandse Zaken). We hadden alle papieren netjes geordend in een map en enkele vragen voor het interview voorbereid. Maar na alle papieren stuk voor stuk ingeleverd te hebben en de (overigens aardige) vrouw achter het bureau onze 10cm dikke stapel afgevinkt had, stonden we na een uur weer buiten. Geen visum, alleen een klein briefje met de datum van onze volgende afspraak....eind april! :S Overal in Israël gaat het anders, vrienden van mij kregen terplekke hun visum en daar had ik toch ook op gehoopt. Helaas, het is weer geduld hebben.

Ik heb het hier enorm naar mijn zijn, vooral als de zon schijnt en ik lekker mijn ding aan het doen ben ben ik intens gelukkig met mijn leventje. En gelukkig schijnt de zon al steeds vaker, maar soms vraag ik mij toch wel eens af wat ik hier doe. Het is niet makkelijk om een nieuw leven op te bouwen. Het is net of de afgelopen 30 jaar voor niets zijn geweest! Je moet weer vanaf nul beginnen en als een klein kind leren lezen, schrijven en praten in een nieuwe taal, je moet opnieuw vrienden (leren) maken, de moet de straten leren kennen in je stad, je moet ontdekken wat er allemaal te krijgen is en wáár, nieuwe omgangsregels, nieuwe normen&waarden en zó-zóó veel meer. Kortom, het is veel makkelijker om in NL te blijven! Voorál als je je eigen bedrijf hebt!! Je kunt geen instantie bellen, want het menu is in het Hebreeuws, dus daar ga je al! En áls je dan een bedrijf hebt dat normaal de telefoon opneemt, wordt je eerst 30 min op hold gezet voordat ze iemand hebben gevonden die je kan helpen in het Engels. En nee, Google kan je dit keer niet redden...want in het Hebreeuws.. Ishay is druk, hij werkt ruim 10 uur per dag en is thuis vaak nog bezig [hij gaat dan ook super goed en ik ben enorm trots op hem!], maar dan heb ik hem ook nodig voor allerlei regel dingen. En het liefst nog voordat kantoren/winkels sluiten! Afgelopen vrijdag zijn we samen op stap gegaan. Na ruim 4 uur door de stad crossen heb ik eindelijk een volle gastank (voor goudsmeden), maar nog steeds geen connectie stuk voor mijn brander. En zo gaat alles, alles kost hier enorm veel TIJD en ook enorm veel meer geld dan wat ik gewend ben. Tja, en dan kan ik het niet helpen dat ik gefrustreerd raak en mij afvraag waarom ik hier ben! (alle dreigingen van Iran daargelaten). Boehoee..
Ik krijg vaak de vraag of ik mij vermaak. Het klopt, ik ben heel veel alleen, maar ik heb genoeg te doen en de tijd vliegt gewoon. Het leven is hier niet rustiger, het is langzamer en minstends zo druk.

Verder is het feest deze week: Purim! (en daardoor ook een feestje op de Ulpan {dat ik overigens moest missen door mijn visum afspraak} + een dagje vrij).
Purim, Lotenfeest in het Nederlands ('poer' betekent 'lot' in het Oudperzisch), wordt gevierd op 14 adar in de joodse kalender en valt daarmee in het vroege voorjaar. In steden die in de tijd van de Tweede Tempel ommuurd waren viert men Poerim een dag later (aangezien het grote nieuws hier later binnenkwam), op 15 adar, het zogeheten Sjoesjan Poerim; heden ten dage is dit enkel in Jeruzalem het geval.
Op dit feest herdenkt men in het jodendom dat op deze dag(en) het lot van het Joodse volk, dat in de vijfde eeuw v.Chr. in ballingschap leefde in het Perzische Rijk, een wending nam en het van uitroeiing werd gered. Dit wordt beschreven in het verhaal van Est(h)er dat in het gelijknamige boek uit de Tenach staat beschreven. Koning Achasjveros (Xerxes) had de Jodin Ester (haar Hebreeuwse naam was Hadassa) tot vrouw genomen en daarmee werd zij ook koningin. Haar neef en pleegvader Mordechai was ter ore gekomen dat de Perzische antisemitische hoveling Haman een complot aan het smeden was om de Joden uit te roeien. Haman had daarvoor naar Perzisch gebruik door middel van een lot bepaald op welke dag hij dit wilde doen. Mordechai deelde dit aan Ester mee en dankzij haar hoge positie wist zij dit aan haar echtgenoot de Perzische koning over te brengen zodat er op tijd tegenmaatregelen konden worden genomen. Het resultaat was dat Haman met zijn zoons en verdere handlangers zelf ter dood werd gebracht en deze potentiële doemdag voor de Joden veranderde in een feestdag.
Het feest heeft een uitbundig en vreugdevol karakter, en is vol met vrolijke liedjes en verkleedpartijen. Vergelijkbaar met ons carnaval dus. Terwijl het jodendom de rest van het jaar, behalve bij het heiligen van sjabbat en feestdagen, het gebruik van alcoholische dranken niet aanmoedigt (voor alle duidelijkheid, dit geldt dus voor praktiserende joden! De meeste Joden in Israël zijn niet praktiserend), bestaat het gebruik onder sommigen om op Poerim zoveel alcohol te consumeren dat men geen onderscheid meer kan maken tussen de slechte Haman en de gezegende Mordechai. (weetje: carnaval in het Hebreeuws is 'adlaida', wat komt van 'ad tzla ida'. Betekenis: 'drink tot je niet meer weet wie je bent').
Geleerd van het verleden, gaat men zich tegenwoordig meestal niet helemaal meer bezatten, uit angst voor aanslagen.

Verder deze week: mijn werktafel is af en hebben wij opgehaald uit het zuiden, heerlijk mijn atelier ingericht dus! Hier ga ik heeel wat uren spenderen. Loving it!!!!!!!! :-D